Wizyta w wiosce

Tym razem notka będzie dłuższa, będzie to rekompensata za poprzednią ;) Notka będzie zawierała wiele dialogów, ale są one bardzo istotne w całej historii, więc wybaczcie :) Dziękuje wszystkim za komentarze i zapraszam do lektury!

Chciałam jeszcze podkreślić, że wydarzenia zaczynają się od szczytu Kage, gdy Tsunade już się wybudziła, wioska została po części odbudowana, a Naruto jeszcze nie wyruszył w swoją podróż. Czas między wojną, a przebudzeniem Piątej trochę wydłużę :) Pozdrawiam!

---------------------------------------------------------------------------------------

- Ile to już czasu minęło Yuki odkąd byliśmy tam po raz pierwszy? – spytała różowowłosa swojego towarzysza drogi, patrząc jednocześnie w dół zmartwionym wzrokiem.

- Dobrych 25 lat Alice  - odparło zwierze spoglądając na swoją panią.

- Myślisz, że to był dobry pomysł by zgodzić się na prośbę Tsunade? – Alice spojrzała w tym momencie w bezchmurne niebo rozmyślając. Nie chciała dać po sobie znać, że coś ją trapi.

- To twoja decyzja. Wiesz o tym, że zawsze stanę po twojej stronie – spojrzał poważnie na kobietę.

- Wiem Yuki, jednak chcę poznać Twoją opinię na ten temat – kontynuowała nie odrywając wzroku od błękitu.

- Martwi Cię to – zauważył leopard.

- Trochę – rzuciła krótko ukrywając swoje zamyślenie i zdenerwowanie.

- Znamy się nie od dziś, wiem co czujesz Alice – stwierdził. – Myślę, że zdecydowałaś słusznie. Pora w końcu wyjść z ukrycia i opowiedzieć się po którejś ze stron – oznajmił.

- Nie chcę zbyt mocno ingerować w coś co nie powinnam – zaznaczyła z powagą w głosie. – Wiesz, że nie powinnam, jednak masz po części racje, koniec z ukrywaniem – oświadczyła z przekonaniem.

- Masz rację – odparł.

- Pośpieszmy się, nie chce tracić czasu – powiedziała dziewczyna i w jednej chwili obydwoje zniknęli we mgle. 

W Konohagakure powoli wstawał nowy dzień. Słońce powoli wyłaniało się zza drzew, a w tle słychać było delikatny śpiew ptaków. Miasto powoli budziło się ze snu, a wraz z nim jego mieszkańcy. Przy głównej bramie, jak co dzień, w małej drewnianej budce stróżował Izumo i Kotetsu.

Z daleka było widać zarys pewnej postaci, u boku której podążało jakieś zwierze. Postać powoli zmierzała w kierunku miasta.

- Kotetsu ktoś tu idzie! - stwierdził głośno Izumo, zwracając się do kolegi obok.

- Gdzie? - spytał zaspanym głosem mężczyzna. Po chwili obydwoje zaczęli przyglądać się nadchodzącej osobie.

Postać ta miała na sobie długi biały płaszcz z szerokim kapturem, na plecach widniał znak Ying-Yang. Jej twarz była dobrze zakryta. Kroku dotrzymywał jej śnieżnobiały leopard z wysoko uniesioną głową.

- Kim jesteś i co tutaj robisz?! - zapytał zdziwiony Kotetsu gdy nieznajomy zbliżył się do nich wystarczająco blisko. Jednocześnie spoglądał z lekkim strachem na towarzysza nieznajomego, który nieustannie przyglądał się mężczyznom.

- Kultura nakazuje by pokazać swoją twarz przed rozmówcą - dodał niepewnie Izumo, patrząc z lekką obawą na przybysza.

- Oczywiście, przepraszam - odparł, zdejmując kaptur z głowy. W tym momencie mężczyzn ogarnęło zaskoczenie. Przed nimi stała piękna, młoda kobieta z nienaganną figurą, o rubinowych oczach i karmazynowych długich do pasa włosach. Urodę miała delikatną i dziewczęcą, jednak w jej oczach można było ujrzeć niezależność i pewność siebie. Stała przed nimi pewnie z delikatnym uśmiechem na twarzy.

- Jestem Alice, przybyłam tu z daleka na prośbę Tsunade, a to jest mój towarzysz Yuki - stwierdziła kobieta wskazując na zwierze. - Możecie już przestać mi się tak przyglądać - dodała z lekkim zirytowaniem.

- Gomenasai - odpowiedział zmieszany Izumo i spojrzał ze wstydem w dół.

- W porządku Izumo, Kotetsu, znamy się z Alice. Odprowadzę ją do Tsunade-sama - oświadczyła brunetka o ciemnych oczach, podchodząc powoli do mężczyzn.

- Hai, Shizune-san - wyprostowali się obydwaj. Kobiety natomiast zaczęły powoli kierować się do budynku administracyjnego.

- Witaj Shizune, trochę czasu minęło od naszego poprzedniego spotkania - stwierdziła Alice spoglądając w stronę kobiety.

- Masz rację, lata szybko lecą - odparła. - Jednak Ty wciąż nic się nie zmieniasz - stwierdziła przyglądając się z uwagą czerwonowłosej.

- Ciebie też dobrze widzieć - spojrzała z uśmiechem na brunetkę. Po chwili obydwie weszły do siedziby Hokage. 

- Shizune, chciałabym byś zostawiła nas same. - Alice zwróciła się w stronę brunetki przed drzwiami gabinetu.

- Nie wiem co na to Tsunade-sama - odparła niepewnie kobieta.

- Spokojnie, nic jej nie zrobię - oznajmiła z uśmiechem dziewczyna.

- Niech będzie - odpowiedziała krótko Shizune, z nutką niedowierzania w głosie. Po chwili dziewczyna bez pukania weszła ze swoim towarzyszem do gabinetu Piątej.

- A gdzie pukanie?! - wrzasnęła blondynka nie odrywając nosa od papierów.

- Miło cię znów widzieć Tsunade, jak widzę temperamentu wciąż ci nie brakuje - powiedziała Alice, uśmiechając się w stronę dawnej znajomej. - Dodatkowo nic się nie zmieniłaś, wiecznie młoda - dodała radośnie.

- Oh to ty Alice, wybacz. Sporo czasu minęło, a ty też wciąż młoda - powiedziała mile zaskoczona kobieta patrząc na swojego gościa i jego zwierze. - Nie myślałam, że przybędziesz tak szybko - dodała niepewnie.

- Nie lubię tracić czasu, wiesz o tym - powiedziała rubinowooka. - Przejdźmy od razu do rzeczy - dokończyła z powagą w głosie.

- Oczywiście, usiądź proszę - wskazała na wolne krzesło na przeciwko. - Nie potrzebujecie czegoś do picia? To była pewnie długa podróż - stwierdziła Tsunade z uprzejmością.

- Nie, dziękujemy, nie trwało to zbyt długo. Wiesz, że nie poruszamy się pieszo - odparła kobieta.

- No tak, zapomniałam. Dobrze, więc pewnie wiesz dlaczego poprosiłam cie o przybycie? - skierowała swe pytanie z dużą powagą w głosie.

- Domyślam się, jednak z chęcią posłucham powodu dla którego to uczyniłaś - spojrzała z zaciekawieniem wypisanym na twarzy i oparła się o krzesło.

- Jak zapewne wiesz, Madara wypowiedział wojnę wszystkim shinobi - zaczęła. - Co prawda wioska została w większości odbudowana, jednak jeszcze sporo zostało do zrobienia i jeszcze ta wojna. Nie mamy zbyt wiele czasu, musimy się przygotowywać, odbudowywać, każda pomoc się dla nas liczy - kontynuowała spoglądając na swoje złożone ręce. - Dlatego skierowałam się ze swoją prośbą do ciebie. Chciałabym byś pomogła nam w przygotowywaniach do wojny, byś wspomogła nas w wiosce swoimi zdolnościami  i abyś kilku naszym shinobi dała trochę cennych rad. Ogólnie chcę byś pomogła nam się pozbierać po ataku Paina. - dokończyła spoglądając już w kierunku swojego rozmówcy. Alice z zainteresowaniem słuchała każdego słowa, jednak po chwili wstała z krzesła z lekkim zdenerwowaniem wypisanym na twarzy.

- Tsunade, takie bajki możesz wciskać swoim podopiecznym - oznajmiła zdenerwowana kobieta z poważną miną.

- Ale jakie bajki? - spytała zaskoczona blondynka.

- Dobrze wiem dlaczego tutaj jestem, nie żyję od wczoraj na tym świecie żeby się nie domyślić - zaczęła z irytacją. - Twoja wersja to tylko przykrywka. Prawda jest taka, że chcesz bym stanęła po waszej stronie. Bym pomogła wam w wojnie, bo boisz się, że jako pierwszy dotrze do mnie Madara - stwierdziła z powagą i zdenerwowaniem. - Mylę się? - spytała znacząco.

- Nie - rzuciła krótko zmieszana Hokage.

- Jednak dziwi mnie fakt, że prosisz mnie o pomoc bez konsultacji z resztą Kage - powiedziała z ciekawością.

- Alice to nie do końca jest tak jak mówisz. Owszem, chciałabym byś stanęła po naszej stronie - rozpoczęła Tsunade.

- Ale dobrze wiesz, że nie mogę ingerować zbyt mocno w tą wojnę i w sprawy wiosek - wtrąciła się Alice.

- Wiem, doskonale o tym wiem. Dlatego chcę byś tylko nas wspomogła, szczególnie Konohe i jej mieszkańców. Nie wymagam czynnego udziału na polu bitwy razem z ninja Sił Sojuszniczych Shinobi, to będzie Twoja decyzja w tym wypadku. Sprawa z Kage będzie moim problemem. Cenię twoją osobę i twoje umiejętności, ale nie chce ich wykorzystać przeciwko Madarze. - dokończyła śmiertelnie poważnie, przypatrując się reakcji Alice. 

- Zmieniłaś się Tsunade - stwierdziła z lekkim uśmiechem. - Podjęłam już decyzję wcześniej, pomogę tobie i wiosce. Z wojną jeszcze zobaczymy jak będzie - odparła zdecydowanym tonem.

- Podjęłaś dobrą decyzję - powiedziała blondynka uśmiechając się lekko.

- Jednak mam kilka zastrzeżeń i warunków - dodała Alice.

- Oczywiście, jakie to warunki? - spytała Tsunade.

- Nie będę szkolić dzieciaków, jedynie poważnych shinobi z umiejętnościami - oznajmiła ze zdecydowaniem.

- Oczywiście, już mam odpowiednich kandydatów - odpowiedziała Piąta.

- Dobrze. Jeśli chodzi o pieniądze - zaczęła.

- Tym się nie martw, będziesz miała ich odpowiednią ilość - zaznaczyła.

- Nie chcę tak, chcę je normalnie zarobić, jak do tej pory. Chcę wykonywać misje jak każdy shinobi, jednak mam zastrzeżenia - dodała.

- Słucham? 

- Przyjmę jedynie misje rangi A+ i S, na niższe nie będę marnowała czasu. Dodatkowo chcę by to były jedynie misje, które nie wymagają ujawnienia mojej tożsamości. Ponadto wolałabym by były one indywidualne - oświadczyła czerwonowłosa.

- Nie ma problemu, jednak nie będzie ich wiele, wiesz o tym? 

- Wiem wiem, nie ma problemu - odparła. - Oczywiście możesz dodatkowo liczyć na moją pomoc w szpitalu - kontynuowała.

- Liczyłam, że to powiesz - powiedziała z zadowoleniem kobieta. - Nie ma lepszego medyka od ciebie - stwierdziła jednoznacznie.

- Bez komplementów proszę - oznajmiła czerwonooka z lekkim uśmiechem. - Co do wojny, nie chcę towarzyszyć innym shinobi, wolę działać sama. Będę pomagać z daleka, służyć pomocą medyczną i zwiadowczą, nie wiem czy włączę się do otwartej walki z przeciwnikiem - dodała.

- Nie ma problemu, każda twoja pomoc będzie znacząca - stwierdziła Tsunade.

- Mam jeszcze jedno pytanie - Alice spojrzała w tym momencie w dół z zakłopotaniem.

- Tak?

- On coś pamięta? - spytała niepewnie.

- Nie, nic nie pamięta - odpowiedziała lekko zaskoczona blondynka.

- Chcę by wszystko co tutaj było powiedziane zostało między nami - dodała Alice.

- Oczywiście, inni będą wiedzieć tylko tyle, ile sama im powiesz - stwierdziła z troską w głosie.

- W porządku, w takim razie będę się zbierać - oznajmiła, kierując się w stronę drzwi.

- Poczekaj, musisz gdzieś spać - odrzekła Hokage zatrzymując dziewczynę.

- No tak, mam nadzieję, że coś dla mnie masz - przystanęła na chwilę.

- Oczywiście, nie jest to może apartament ale myślę, że wystarczy - stwierdziła, podając Alice klucze.

- Dzięki, powiedz mi jeszcze gdzie znajdę dobrą kwiaciarnię? - zapytała szeptem.

- Chcesz odwiedzić jego grób? - zapytała Piąta zmartwionym głosem.

- Oczywiście, tyle lat minęło od mojej ostatniej wizyty - odpowiedziała ze smutkiem zwracając swój wzrok w dół.

- Polecam kwiaciarnie rodziny Yamanaka, robią tam piękne wiązanki - odparła z uśmiechem.

- Dzięki, do zobaczenia Tsunade - powiedziała już wychodząc z gabinetu. Nagle w drzwiach minęła się z wysokim, szarowłosym przystojnym mężczyzną. Połowę twarzy miał zakrytą maską, a jedno oko przykrywała przepaska shinobi. Mężczyzna również zauważył kobietę i spoglądał na nią z zainteresowaniem. Alice widząc to spuściła wzrok ze skrępowaniem i minęła go.

- "Wyszła z gabinetu żegnając się bez szacunku?" - dziwił się mężczyzna. - "Kim ona jest? Nie widziałem jej nigdy w wiosce" - zastanawiał się patrząc jak kobieta oddala się powoli.